DLA KOGO?
Siatkówka na siedząco jest jednym z nielicznych sportów gdzie powiedzenie, że jest to sport dla wszystkich nie jest przesadzone.
W tej dyscyplinie sportu nawet na najwyższym poziomie rozgrywek miejsce na boisku znajdzie się dla:
- niepełnosprawnych i pełnosprawnych
- czternastolatka i sześćdziesięciolatka
- kobiety i mężczyzny
W rozgrywkach rangi Igrzysk Paraolimpijskich, Mistrzostw świata i Europy mogą grać tylko zawodnicy, u których stwierdzono trwałą niepełnosprawność narządu ruchu w stopniu znacznym lub minimalnym. Przy czym na boisku może przebywać tylko jeden zawodnik z minimalnym uszkodzeniem narządu ruchu.
Natomiast w rozgrywkach klubowych na całym świecie w szóstce, która aktualnie przebywa na boisku, dopuszcza się obecność dwóch pełnosprawnych zawodników i jednego z minimalnym uszkodzeniem narządu ruchu.
Decyzję o kwalifikacji do danej grupy zawodników podejmują klasyfikatorzy na podstawie dokumentacji medycznej oraz testów badających stopień dysfunkcji narządu ruchu.
Najczęściej obserwowane dysfunkcje aparatu ruchu:
- amputacje kończyn dolnych i górnych,
- niedowłady kończyn dolnych i górnych,
- skróty kończyn dolnych i górnych,
- dysplazja lub luksacja stawów biodrowych,
- stan po przebytej chorobie Perthesa,
- stwierdzona niestabilność w stawie kolanowym (np. zerwane więzadła krzyżowe),
- chondromalacja rzepki,
- ograniczone zakresy ruchów w stawach (np. brak zgięcia w stawie kolanowym),
- osłabiona siła mięśni kończyn dolnych i górnych,
- endoproteza bioder lub kolan,
- ciężkie zaburzenia krążenia w kończynach dolnych,
- staw rzekomy kończyny dolnej,
- luksacja stawu ramienno-łopatkowego,
- mózgowe porażenie dziecięce ( diplegia ze spastycznością 1-2 stopni, hemiplegia ze spastycznością 1-2 stopni, monoplegia i minimalna atetoza).
Bardzo często zawodnikami zakwalifikowanymi do grupy z minimalnym uszkodzeniem narządu ruchu są byli siatkarze po przebytych kontuzjach, u których z powodu zniszczenia powierzchni stawowych nie można przeprowadzić np. rekonstrukcji więzadeł krzyżowych, w związku z czym ich uszkodzenie narządu ruchu określa się jako trwałe. Oczywistym jest, iż z racji wyszkolenia technicznego oraz parametrów zycznych łatwo adoptują się oni do piłki siatkowej na siedząco i zazwyczaj dzięki wcześniej zdobytym doświadczeniom są liderami swoich drużyn.